Çocukluğun Huzuru

Hepimiz çocuk olduk ,hepimiz ağladık ve hepimiz güldük bazı zamanlar ağlamaktan bitap düştük bazı zamanlar gülmekten karnımıza ağrılar girdi.Zamanla büyüdük ve o zamanları çok özledik ve özlemeye devam ediyoruz.İnsan oğlu  nankördür ,geçen bir saniye'nin farkına varmaz  ve o geri dönmeyeceğini anlayınca da bütün hüzün çöker üstüne, geri gelsin diye yalvarır ama nafiledir.Giden gitmiştir ve asla geri dönmeyecektir.İnsan oğlu üzüldüğü yanına kar kalacaktır.Bu yüzden geçen zamanın  kıymetini bilelim bu günlerde bir hüzün çöktü küçüklüğüme dönmek istedim.Ama dönemeyeceğimi fark edince bende  çocukken beni huzurla dolduran şeylerden bahsetme istedim.

Bu şekilde ancak mutlu olabilirdim , bu şekilde geçmişe gidebilirdim.Küçüklük her şeye rağmen güzeldi.Fakirdik ,saftık  ve  her anı  ayrı güzeldi.Kuru ekmekte yesen zevk aldığın burnundaki sümükle güldüğün dönemlerdi. Şimdi ise takım elbiseliyiz ,varlıklıyız ama içimizdeki çocuğu kaybetmişiz.Çocukken huzurluyduk  kışın bütün aile tek bir odaya toplanır.Sobanın da dibinden yan yana uyurduk.O sobanın ışığının  tavana vurması ortalığı aydınlattığı gibi ruhumuzu da aydınlatırdı.O sobanın tavanı aydınlatışı seyretmek herkese ayrı bir keyif ayrı bir mutluluk verirdi.Çocukken huzurluyduk, o bir bazlamamız oluşu ve o bazlamayı sobanın üstünde ısıtıp sana yağını üstüne sürdüğümüz de o sana yağ bize en pahalı yiyeceklerden güzel gelirdi.  huzurluyduk biz  arkadaşlarımızda çıt pıt alır sobanın üstüne atıp patlatırdık, aynı zamanda annemiz kızacak diye de korkardık biz ama o heyecan  şu an bindiğimiz 300 km  hız ile giden arabalar da mevcut değil.

Çocukken huzurluyduk sobanın içine patates atar onu yerdik ,o patatesleri şuan yediğimiz hiç bir kumpircide bulunmaz ne tadı ve  ne hissi ,o zamanlar fakirdik ama huzurluyduk.Çocukken huzurluyduk biz annemiz sobanın yanında bizi yıkardı.Sobanın üstünde kaynattığı su ile   o su bereketli olur ve bütün kardeşleri yıkardı.  arkadaşlarımla çöplükte gazoz kapağı topladığım dönemler ,hani o çöplük bu çöplük diye gezerdin , o  gazoz kapağını bulduğun zaman dünyalar senin olur.Bir oyuncağın daha olmuş olurdu.Şimdilerde ise PS4lerimiz var ama ne huzurluyuz nede mutluyuz.Çocukken huzurluyduk biz  , bunu ne anlatmaya kelimeler yeter ne de tarif etmeye zamanlar mutluyduk işte o saf temiz duygularla...Şimdiler de mutlu değiliz hiç birimiz mutlu değiliz yaşamak için yaşıyoruz.Geleceğin çocukları günümüzün çocukları günlerinizin kıymetini ve değerini bilin ki zaman da sizin değerinizi bilsin.